Найти книгу: "Wesele satyra"

Wino i taniec powoli zamieniaja czlowieka w kozla czyli opowiesc o tym, jak Bachus sprowadzil nieszczescie na Satyra i jego piekna zone Terye.Choc Swietochowski zaliczany jest zazwyczaj w szeregi pisarzy pozytywistycznych, to wydany w roku 1897 zbior Bajki estetycznie nalezy juz do epoki Mlodej Polski. Autor daleko odchodzi od spolecznych kontekstow czasow terazniejszych i ostrej krytyki politycznej ktora cechowala go wczesniej. Zwraca sie ku antykowi, filozoficznym wywodom i ponadczasowym tropom literackim. Zlosliwi mogliby powiedziec, ze jest to juz typowo mlodopolska grafomania. Milosnicy – ze to rzadka okazja do podgladania estetycznej wrazliwosci fin de siecle'u.

Sluga jako postac bardziej zlozona, ciekawsza i inteligentniejsza niz jego pan. Sluga – bohater sztuki. A z drugiej strony jego pan, hrabia, pocieszna figura, ktorej wymawia sie, ze dla zajecia wysokiej pozycji spolecznej nie uczynila nic wiecej niz samo przyjscie na swiat!To byla rewolucja na scenie, zanim doszlo do rewolucji spolecznej i politycznej we Francji. Figaro – niesforny sluga, z pomoca swojej narzeczonej – pokojowki Zuzanny, staraja sie z pomoca zmyslnej intrygi wybic panu hrabi z glowy resztki sentymentu dla dawnego prawa pierwszej nocy (lac. ius primae noctis), pozwalajacego niegdys, w strukturze feudalnej, panu deflorowac swiezo poslubione zony jego podwladnych. Plus perora Marceliny w obronie kobiet posiadajacych nieslubne dzieci oraz motyw niedoszlego Edypa na wesolo.