Найти книгу: "Moski, Joski i Srule"

Janusz Korczak wyjezdzal z warszawskimi dziecmi z ubogich rodzin na kolonie w 1904, 1907, 1908 r. Efektem tych doswiadczen byl jego faktyczny debiut jako tworcy literatury dla dzieci, czyli ksiazka Moski, Joski i Srule.Takiego sposobu pisania dla dzieci polska literatura do tej pory nie znala. Nic dziwnego zatem, ze powiesc zrobila na odbiorcach piorunujace wrazenie. Zadnego podzialu na dzieci grzeczne, niegrzeczne, dobre i zle, zadnego pouczania, moralizowania… Tego jeszcze nie bylo. Dzieci ja pokochaly, zaczely nasladowac zabawy bohaterow oraz ich poglad na sprawiedliwosc i slusznosc. Dorosli mieli pewne zastrzezenia, bo czy faktycznie mozna pokazywac biedne, zydowskie dzieci w taki sposob, jakby niczym nie roznily sie od chrzescijanskich? Korczak zadziwil owczesny swiat prosta prawda, ze dziecko jest tylko dzieckiem, bez wzgledu na narodowosc i wyznanie.Opisal biedne, zaniedbane, znajace tylko miejskie zaulki i rynsztoki dzieci, zachwycajace sie wsia, natura, zwierzetami. Pokazal, jak ucza sie od natury i od siebie nawzajem, jak ksztaltuje sie ich zmysl moralny. Doswiadczenia kolonijne okazaly sie niezwykle wazne w pozniejszej tworczosci Korczaka i jego koncepcjach pedagogicznych.Straszne koleje losu sprawily, ze kilka kilometrow na poludnie od osrodka kolonijnego Michalowka powstal oboz zaglady Treblinka, do ktorego pisarz wraz z zydowskimi podopiecznymi wyruszyl w swoja ostatnia podroz, ta sama droga co 40 lat wczesniej. Trudno o tym nie myslec przy lekturze ksiazki, tak sie bowiem dzieje, gdy w swiecie zaczynaja triumfowac uprzedzenia, strach i nienawisc.