Найти книгу: "Zawsze jest przebaczenie"

Ciesz sie klasyka! Milego czytania!

"Dzis siegam do moich wspomnien z trzech, zupelnie roznych powodow. Pierwszy jest bardzo oczywisty i ma byc dowodem na to, ze moje swiadectwo prawdy, ktore wyznaje w tych skoroszytach, musi miec czysty i klarowny obraz. Nie moge pozostawic zadnych niedomowien lub niejasnosci. Drugi powod, motywujacy mnie do tego wyzwania, jest bardziej wzniosly i uduchowiony. Robie to w holdzie dla ludzi, ktorzy byli bliscy mojemu sercu. Tylko w ten sposob moge uczcic ich pamiec i chwale tamtych dni. Natomiast trzeci jest taki, ze w glebi duszy pragne to przezyc raz jeszcze. Udac sie w daleka podroz do moich najszczesliwszych lat, poddac sie magii wspomnien, zamknac oczy i w wyobrazni powolac do zycia swiat, ktory przeminal" Nie ulega najmniejszej watpliwosci, ze V tom powiesci "Skazaniec" to kontynuacja fenomenalnego dziela. Wiezien 29-11, ktory wyrokiem sadu II Rzeczypospolitej zostal skazany na kare dozywocia nadal snuje opowiesc o swym zyciu. Jednak w odroznieniu do poprzednich tomow tym razem Krzysztof Spadlo poswieca wiecej slow i skupia sie na wydarzeniach, ktore ukazuja zamierzchle losy glownego bohatera. Autor zabiera swoich czytelnikow w magiczna podroz, wiodaca przez barwne historie o chlopiecej przyjazni i mlodzienczej milosci. W tle opowiesci przewijaja sie epokowe wydarzenia i mozna smialo stwierdzic, ze jest to jeden z elementow, ktore sa znakiem rozpoznawczym cyklu powiesci "Skazaniec".

Czwarty tom cyklu „Zemsta i przebaczenie” Sytuacja polityczna na swiecie zaczyna przybierac niespodziewany dla III Rzeszy obrot. Panstwa sprzymierzone oraz Zwiazek Radziecki powoli ujarzmiaja niezwyciezone dotychczas Niemcy. W Polakach budzi sie nadzieja, jednak niektorzy patrza z niepokojem na poczynania Stalina. Nadchodzi czas powstania warszawskiego, zdobycia Berlina przez Armie Czerwona i dramatycznych dla Polski konferencji w Teheranie i Jalcie. Bohaterowie kolejny raz staja przed trudnymi wyborami, a ich sila napedowa sa milosc i przyjazn. Czy uda sie pozostac wiernymi wyznawanym dotychczas wartosciom, czy tez kolejny raz zwyciezy egoizm i chec chronienia zycia za wszelka cene? A moze ludzkie tragedie pozwola inaczej spojrzec na drugiego czlowieka i wyzwolic nowe poklady altruizmu?