Найти книгу: "Gry karciane dla dzieci. Przewodnik po grach karcianych dla dzieci"

W tym e-booku znajdziecie kilka przydatnych instrukcji do gier karcianych dla dzieci, ktore zostaly juz dawno zapomniane.
W srodku sa instrukcje do takich gier jak Kuku, Wojna, czy Pan. Zaczynajac od tego, ze najmlodsze dzieci moga utrwalic dzieki nim znajomosc i kolejnosc cyfr, granie ogolnie wplywa na rozwoj intelektualny. Dzieci jak i dorosli poprzez gre, ucza sie planowania, myslenia abstrakcyjnego, przewidywania, a przede wszystkim ucza sie przegrywac i wygrywac. Cwicza zrecznosc i spryt.
Poniewaz gry w karty wymagaja kontaktu z drugim czlowiekiem, gracze ucza sie komunikacji oraz wspolpracy.

Francuska powiesc romantyczna autorstwa Alfreda de Musseta.Glownym bohaterem Spowiedzi dzieciecia wieku jest Oktaw, mlody mezczyzna pochodzacy z cenionej rodziny. Cierpi on na ciagly wewnetrzny niepokoj, bol istnienia, jest nieprzystosowany do zycia w swiecie. Jest swiadom, ze dotknela go tzw. choroba wieku, poczucie wewnetrznej pustki, ktorej doswiadczalo wielu ludzi w obliczu klesk po wspanialej epoce napoleonskiej. Oktaw stara sie odnalezc sens zycia w milosci do Brygidy, jednak okazuje sie, ze relacja rowniez przynosi wiele trudnosci.W powiesci Musseta doszukiwano sie wielu watkow autobiograficznych, powiazanych z jego trudna miloscia do George Sand, jedna z najbardziej zaangazowanych politycznie francuskich pisarek tego okresu. Spowiedz dzieciecia wieku, wydana w 1836 roku, jest pozycja, ktora doskonale odzwierciedla wewnetrzne rozterki francuskich tworcow tamtego okresu.

Swiat widziany oczami nastoletniego chlopca, Kazia Lesniewskiego. Dziecinstwo bez idealizacji, ze wszystkimi jego radosciami i smutkami. Szkola i wakacje, pierwsze przyjaznie, pierwsza naiwna milosc, pierwsze trudne, niekoniecznie wlasciwe decyzje i ich nieprzewidziane, bolesne skutki.Grzechy dziecinstwa przeniosl na ekran Krzysztof Nowak w 1980. Film zdobyl glowna nagrode na Miedzynarodowym Festiwalu Filmow dla Dzieci i Mlodziezy w Tomar i nagrode jury i publicznosci na festiwalu w Gijon.Boleslaw Prus (wlasciwie Aleksander Glowacki) byl swietnym obserwatorem, co znalazlo odzwierciedlenie w jego tworczosci – nikt tak jak on nie opisywal nastrojow i mechanizmow spolecznych. Wspolpracowal z wieloma gazetami, m.in. „Niwa” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”, a ukazujace sie w „Kurierze Warszawskim”, opisujace zycie miasta, „Kroniki” cieszyly sie duza popularnoscia. Bral udzial w licznych inicjatywach spolecznych i oswiatowych.