![]() | „Spowiedz” to krotka rozprawa rosyjskiego pisarza Lwa Tolstoja, napisana w latach 1879-1880, stanowiaca swiadectwo przemiany swiatopogladowej, ktorej autor doswiadczyl na przelomie lat 70. i 80. XIX wieku. Tolstoj dokonuje w Spowiedzi rozrachunku ze swoim poprzednim stylem zycia. Jako arystokrata rosyjski, pisarz obracal sie w najwyzszych kregach wladzy politycznej i wojskowej Imperium Rosyjskiego, byl wlascicielem chlopow w systemie panszczyznianym, wyznawal religie prawoslawna, majaca status religii panstwowej w owczesnym czasie. Na kartach Spowiedzi kontestuje powyzsze elementy swojego zycia i kwestionuje dotychczasowe osiagniecia, poddajac drobiazgowej analizie swe czyny, pobudki i dazenia. Tolstoj zadaje w Spowiedzi wazne pytania: „Po co zyje?”, „Jaki jest sens zycia?”, „Co wyniknie z mojego zycia?”. Podejmujac sie proby odpowiedzi, przyklada do nich wzorce znane z religii, filozofii i nauki, dochodzac do konkluzji, ze nie sa one w stanie udzielic rzetelnych odpowiedzi na postawione pytania. Autor przedstawia wlasne postrzeganie Boga, a bazujac na nim, przedstawia rozstrzygniecie podniesionych kwestii. Spowiedz stanowila punkt zwrotny w zyciu i tworczosci Tolstoja. Rozpoczela ona ostatni etap tworczosci pisarza – w wiekszym niz do tej pory stopniu moralizatorski, edukacyjny i spolecznie zaangazowany. |