|
Ludzie bezdomni to powiesc Stefana Zeromskiego wydana w 1900 roku. Opowiada historie Tomasza Judyma, lekarza wywodzacego sie z nizin spolecznych, ktory poswiecil zycie, by pomagac ubogim.Chec calkowitego poswiecenia zycia zawodowego i prywatnego pomocy najbiedniejszym jest powodem konfliktu, ktory zachodzi zarowno w srodowisku lekarskim, jak i w samym Judymie. Okazuje sie, ze taka praca u podstaw niesie ze soba o wiele wiecej problemow, niz tylko bezposrednie spotkanie z chorobami i skrajnie trudnymi warunkami. To takze pytanie o to, czy Judym ma prawo do osobistego szczescia – zwlaszcza ze jego sercu nieobca staje sie Joanna Podborska, mloda nauczycielka. Zeromski w swojej powiesci zwraca uwage nie tylko na doslowna bezdomnosc, ktora dotyka ludzi, lecz takze przenosna, zwiazana z nieumiejetnoscia odnalezienia siebie i swojego miejsca w zyciu.
|
Copyright (c) 2008 disc.allsave.info.