![]() |
Zbior utworow dramatycznych Artura Oppmana. Artur Oppman to poeta polski okresu Mlodej Polski pisujacy pod pseudonimem Or-Ot. Mlodziencze utwory poety byly drukowane w Kurierze Warszawskim, Wedrowcu i Kurierze Codziennym, ktore promowaly mlode talenty. W latach 1883-1885 publikowal swoje utwory rowniez w Tygodniku Ilustrowanym, Klosach i Swicie. Wprost owladniety kultem wielkosci, bohaterstwa i patosem historycznym, dzieki temu, ze umial znalezc prosta droge do duszy polskiego czytelnika, "zmilitaryzowal Narod, ktory zaczynal zapominac o broni i o wojsku" – pisal jego przyjaciel Antoni Boguslawski. "Nie byl ptakiem spiewajacym sobie i ludziom z dopustu Bozego, ale podzegaczem serc, chocby zapomniec miano kiedykolwiek jego strof, nic nie zdola zmienic faktu, ze byl dla Polski werbownikiem jej przyszlych zolnierzy" – dodawal. Napisal wiele utworow dla dzieci. Dzieki prostocie i melodyjnosci uczynil bajke dla dzieci swoistym dzielem sztuki. Zajmowal sie rowniez redagowaniem kalendarzy, almanachow i zbiorow poezji. Byl czlonkiem Strazy Pismiennictwa Polskiego, troszczacej sie o rozwoj kultury i nieskazitelnosc polszczyzny a takze czlonkiem honorowym Towarzystwa Literatow i Dziennikarzy Polskich. Milosc Ojczyzny sprawila, ze w 1920 zaciagnal sie jako szeregowiec do piechoty. Odbywal sluzbe w dziale oswiatowym, m.in. redagujac przez dwa lata Zolnierza Polskiego. Jego patriotyczne wiersze deklamowano na roznych koncertach, akademiach, inauguracjach. W 1928 otrzymal nagrode literacka miasta Warszawa.
|